بررسی تأثیر لرزش الکترومغناطیسی بر خواص اتصال جوش سوپر آلیاژ اینکلوی 825 به روش gtaw

ریزدانگی ساختار فلزجوش اثر قابل توجهی بر بهبود خواص اتصال دارد. یکی از روش های بهبود ریزساختار و کاهش اندازه ی دانه استفاده از ارتعاشات الکترومغناطیس در حین جوشکاری است. در این پژوهش جوشکاری نمونه های سوپر آلیاژ اینکولوی 825، تحت لرزش الکترومغناطیسی با شدت های مختلف حاصل از ولتاژهای خروجی صفر،25،20،12،6 و30 ولت با استفاده از فلز پر کننده inconel82 و به روش gtaw انجام شد. ریزساختار فلز پایه و نواحی مختلف اتصال، در شرایط مختلف جوشکاری، با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. به منظورارزیابیخواصمکانیکیاتصال،آزمون های ضربه شارپی و سختی سنجی به روش ویکرز انجام گردید. همچنین جهت بررسی رفتار خوردگی از آزمون پلاریزاسیون سیکلی استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش ولتاژ اعمالی و شدت ارتعاشات الکترومغناطیس، ساختار فلز جوش به علت شکستن دندریت ها ریزدانه گردید و رسوبات پراکنده و ریزتر شدند. نتایج آزمون های مکانیکی نیز حاکی از افزایش چقرمگی و سختی فلز جوش به علت شکست دندریت ها و کاهش فاصله بین بازوهای دندریتی با افزایش میزان ارتعاش اعمالی است. همچنین نتایج حاکی از اثرات قابل توجه ارتعاشات الکترومغناطیس بر ناحیه ی متاثر از حرارت و رشد دانه ها در مجاورت این منطقه و توزیع یکنواخت عناصر آلیاژی بود. نتایج نشان داد که مقاومت به خوردگی فلزات جوش، به علت توزیع یکنواخت رسوبات در شدت های بیشتر، بهبود یافت.